5
Yorum
29
Beğeni
4,9
Puan
971
Okunma
Üzüm yeşili yalnızlık
Yar yüzüne sevdamı karınca
Avuçlarıma sığmıyor yıldızlar
Gözlerim,
Gece şarkısına güneşi işleyen
Ki,
Tortusunda buğulanmış cam yığını
Korkunç güzel odaların renkleriyle uçuyor gün
Ey mavi dalgınlığım
Kuytusuna çekildiğim deniz
Ayaklarını yıkarken bir çeşme
Soğuktur oralar bilirim.
Sonbahar kokulu şehirde
Gözyaşı damlaları hiç ölmeyen kaldırımlarda
Aynadaki içime sindikçe sinen
Çocuk gibi adımlıyorum ay’ı
Gökyüzü şahittir.
’Korkular da benim umutlar da
Beni bırakma’
Bir umut
Bir gizli sevda uçuşan eteklerimde
Kanatlarını kaparken kuşların
Rüzgarla konuşuyorum
Hızlıca akan tren gibi gidiyorum
Alnı geniş muntazam tabloya
Nefesim alabildiğince derin
Ve
Yüzümde kabaran deniz..
5.0
94% (17)
4.0
6% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz