Uykusunda Ağlayan Gece
ne söylesem güzel bir yaz akşamıdır içim
güneşli vakitlerin sarhoş yaprakları iner yere denize yürür çocuksu dalgalarla kıyılarda yalpalar hayat uzun uzun bakışarak sarılsak uyanırım oracıkta demin güzel bir söz gibi değmişti kalbim kalbine seni seviyorum desen inanırım yılgınlık geceyi silen hovardanın suçu bu dans eşlik ettikçe sana başı dönüyor sonsuzlukların tekrar ediyorum yeniden kalan zamanı unut geçmişi anımsayıp bu günü isteksiz kılma bir kayalık gibi sessiz durmanı beklemiyorum uykusunda ağlayan gece sana hissettiklerimi söyleyecek değil zalim rüzgarlarla söyleşirken bir şans oyunu çıka gelir umutlarımıza göz kırpıp biraz cesaret ne olacakmış sanki hiç bitmeyecekmiş gibi dönüyorsa evren kendi isteği ile ne söylesem nafile. |
Şiirinize de ben inanmak istedim bu gece nedense.