Sevmekten korkuyorum
Sevmekten, Allah’ım, çok korkuyorum
Yitirdiğim bir hazinedir bulamıyorum Vefasız oklarla can evimden vuruldum Yaralıyım göğsümden doğrulamıyorum Vefasızların sözleri kırdı aşkın kanatlarını Ruhuma sindi acı bir güven bunalımı Yıllar geçmesine rağmen hasta kalbim Bu yorgun ve şaşkın hali atamadı Sevgi ırmağı çağıldamıyor Artık kurudu çekildi vazgeçti Göz göre göre bir sevda kuşu daha tükendi Zeynep Zuhal Kılınç |
ne sevmeyi bildiler doğru düzgün ne koparmaya kıydılar
yaşadığım hayata bak dün bu güne bu gün düne yabancı
anladım ki yürekten olmayan sevginin sonu kuraklığa çıkar