sêyyahbahaneyi erteleyip; kalabalık gidelim, şehrin yalnızlığına... sokakların; sessizliğine dalmayın, kendinizi çıkmazında bulursunuz, ayaklarınıza serili ihtişamın.. siz yine de dalmayın; köşe başında, ikiye kıvrılır yol.. ve yol ayrımında, vedalaşacaksınız; geride kalan dünyamda... buraya sizi getiren adımlar; dönmenize yetmez, gölgenize eşitlenir mesafe... bu; bir kaç cümleye sığan yargı, evet... itiraf, dilemeyin dahasını; kısacık kalır, uzun uzadıya sorduğunuz, tüm sorular.. "" deniz kızları var bu şehrin; saçları gece kadar karanlık, gözleri yosun, teni mavi.. içinden vurur ışıkları semaya, öylesine ılık... tan gibi çiğ, adı aşk şehrin; aşk sa, eskiyi deşeledikce, bula bildigimiz tek sözcük...""" karan |
Acılı, tatlılı ve hüzün yüklü, anlamlı bir eser, beğenerek okudum...
Şiir yaşamdır… Şiir hayattır…
...................................................Saygı ve selamlar..