Kıyamet vaktidir bu gece Kıyam et! Gönlü gönüllü güzel... Ezel kara Ecel beyaza sarınmakta Gözüm torağa düşmeden Çık düşümden!
Dertli bir İzmir akşamında.. Basmahane’nin ürkütücü dar sokaklarında Tüm korkularıma inat Anason kokusu takınmış ruh mayhoşluğum... Bu yüzden gölgemdir bana tek dostum...
/ Vur kadehi şair Şiirinle yalnızlıktan bir duble de ben aldım... /
Siyah -beyaz kirli taş üzerinde öylece serilmiş, İzmir kadar canlı bir palyaçoydu öncesinde Kılıktan kılığa bürünmüşleriyle Meze edasının kibri vardı gözlerinde
/ Halbuki hiç yoktu... Adı unutulanlardan bir körebe oyuncusuydu.../
Kordon sefasızlığı dert/ vefasızlıklar ruhumda Yüzüm düşmüş siyahbeyazların asimetriklerine Dalga çığlığı martının kanat çırpınışı Bu sesler çıldırtacak beni!... Boynumda kordon atıyorum kendimi maviliğe Adını umut koydum yokluğumun Çırpınan bedenime rahmet eyle Ki vereceğin son çare faydasız Çekeceksen semâya boynumda kordon/ ben nefessiz Bıraksan öylece Öylece mavi dolacak ciğerlerime / Çaresiz Şimdi dünyam sessiz Az sonra yok Az sonra bensiz…
/İzmir sana yetişemedi sesimin tınısı Gün batımı yakamoz şimdi bir tabut yankısı/
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kordon Sefasızlığı Dert şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kordon Sefasızlığı Dert şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
bu şiir bana tanıdık.Yaşamışım gibi hatta.Basmane sokaklarında genzimi yakan anason kokuları arasında arka sokak otellerinin birinde uykuyla-uyanıklık arası gelgitler yaşarken boğucu bir havada nefesimi tutarak daldığım derin düşünceler...
şiir kısa ve öz. Ama sesli okununca kimi yerde tıkanıyor.Daha iyi kelimeler kullanılarak daha güzel bir eser ortaya çıkabilirdi.
Vur kadehi şair Şiirinle yalnızlıktan bir duble de ben aldım...
ne demeli şu iki mısraya ... aman Tanrım bu iki mısra yetişir saatlere... sadece , evet sadece bu iki mısra beni saatlerce gezindirdi imgeler semasında...
saygılarımla sadece küçük harflerle ; zafer öğreten
/İzmir sana yetişemedi sesimin tınısı Gün batımı yakamoz şimdi bir tabut yankısı/
son iki şiirin beni bitirdi....aralık...izmir...tabut... herkes yakamozlara takılmış ama ben burda kaldım.. izmir...tabut.... dert görmesin yüreğin... benim geceme hüzünlü geldi... ve geç kaldığıma çok üzüldüm şimdi...
canım sen sana ait olanı yazdın...ben bana uyanı alıp üzüldüm... duygu senin, kalem senin, şiir senin... elbette kendin gibi yazacaksın... çok teşekkür ederim ince düşüncen için..
İzmir'in kordonu salar ışıklarını yol boyu kızlar tur atar erkekler kur yapar palmiyeler gölge saklarlar öpüşenleri hele birde ayrılanlar vardır ki kordon kola boyna dolanır dolandıkça kaldırım fısıldaşır mavi ses verir tuzlu suyu çok derindir atlarsan can verir her yola devam umut demektir....
Kordon sefasızlığı dert/ vefasızlıklar ruhumda Yüzüm düşmüş siyah beyazların asimetriklerine Dalga çığlığı martının kanat çırpınışı Bu sesler çıldırtacak beni!...
Konak Pierre'de North Shield'te günbatımı izmir kadar güzeldir..
Smyrna hem Karya'nın hem Osmanlı'nın mavi aşklarını saklıyor; kutsal emanetçi gibi... ...............
Dertli bir İzmir akşamında.. Basmahane’nin ürkütücü dar sokaklarında Tüm korkularıma inat Anason kokusu takınmış ruh mayhoşluğum... Bu yüzden gölgemdir bana tek dostum...
/ Vur kadehi şair Şiirinle yalnızlıktan bir duble de ben aldım... Çok güzeldi.Sevgiyle kalın.
beetles tarafından 6/1/2008 12:31:02 AM zamanında düzenlenmiştir.
Şiirlerini okurken hep düşünürüm bu kadar insanı çekebilecek güçlü imgeleri nasıl buluyor diye Ve her defasında doya doya şiir okumanın sevinçini yaşarım bu sayfada
Ve dostum şunu biliyorum ki sen çok iyi bir şairsin kelimelerin güçlendikçe dahada iyi oluyorsun Ne mutlu bize ki senin şiirlerini okuyoruz...
değerli kardeşim mate... şimdi oldumu bu sıcak bir denizli akşamında kordonun yalnızlığını taşıdın... ne gerek var şimdi kordon boyunu bana hatırlatmanın ama böyle siyah lacivert değildi kordon.. deniz mavisi simit çay kokardı... pasaport tarafından vurdummu yola...
Kordon sefasızlığı dert/ vefasızlıklar ruhumda Yüzüm düşmüş siyah beyazların asimetriklerine Dalga çığlığı martının kanat çırpınışı Bu sesler çıldırtacak beni!... Boynumda kordon atıyorum kendimi maviliğe Adını umut koydum yokluğumun Çırpınan bedenime rahmet eyle Ki vereceğin son çare faydasız Çekeceksen semâya boynumda kordon/ ben nefessiz Bıraksan öylece Öylece mavi dolacak ciğerlerime / Çaresiz Şimdi dünyam sessiz Az sonra yok Az sonra bensiz…
/İzmir sana yetişemedi sesimin tınısı Gün batımı yakamoz şimdi bir tabut yankısı/
Çok güzel ama bu satırlar beni oldukça endişelendirdi..Sizin adınıza kurgu olduğuna inanıyorum.tebrikler...
şiir kısa ve öz. Ama sesli okununca kimi yerde tıkanıyor.Daha iyi kelimeler kullanılarak daha güzel bir eser ortaya çıkabilirdi.