sen de herkes oldun
çiçeklerden bir çiçek
dizelerden bir dize,
aylardan bir ay
saymıyorum daha gittiklerini
hangi yöne dönsem ayrılık
başkası yürüyor önümde
ardımda gelen sen değilsin
hangi yana baksam aynılık
sağım kalabalık, solum yığın
yok ayrı baktığım, özlediğim
kurumuş bir pınarım şimdi
kırılmış bir dal,
paramparça bir kalp
yuvasını kaybetmiş bir kuş
sen de başkası oldun
binbir yüzden bir yüz
alelade sözlerden bir söz
manasız gözlerden bir göz
yabancısıyım artık bu şehrin
hüznün de müdavimiyim 24 saat
sahi gelsen neye yarar
sana sarayken durmadığın bu kalp
şimdi bir harabe,
duracak mısın sahi
sen de yalan oldun
oysa doğru tektir ve dosdoğrudur
bir doğruda kalıp da ömrünü güzelleştireceğine
bir yalana sarılıp sevdiklerini yitirdin
hesap ortada
bazen kazandığını zanneder sevinirsin delice ama kaybetmişsindir
bazen kaybettiğini zanneder üzülürsün hadsizce ama kazanmışsındır.