GÖRÜNTÜDEN YANSIYAN
Parlayan titrek solgun bir ışıktı
Karanlıktan geceyi aydınlatan, Kalın sır perdesinin durgun kesif Dumanını şafakta sende aralayan. Bedenini zorlayıp dağlayandı Soğuk demirin korlanmış nefesi, Ansızın yüreğine düşüveren nur Elbette ferahlatan huzurdu içini. Ağlayan ne bir tek sensin burada Ne de senden uzaktadır bir ötesi, Damlasız gözyaşı dökmekte hep İçindeki çocuğun ölümcül gözleri. |