KIRIK KALP
Kırıktı…
Gölgelerin üzerine kapanan Pencerenin bir kanadı, Aradan geçen rüzgâr Islık çalıyordu derinden… Gökkuşağının; Yedi rengine bölünen Hüznüm saklıydı kalbimde, Hızlıca nefes alışımın Çırpınışı vardı göğsümde… Uzun bir gecenin; Kısa notlarını tutuyordum Titreyen ellerimde, Sanki karanlık geceye Sözümü geçirebilircesine… Kırık bir düş idim; Gecenin gülleri solan Hüzün saklı bahçesinde, Anne yüreği pırıltısına Saplanıp kalırdı gözlerim… İbrahim Soyalar |
Anilmadan anilan
Kirılmadan kirilan
Olamadim be usta...