piroz'hanım...
denizde cevizle bir oku
atılan demirinde bir inciye değişmeden sürüklenen bir rüzgar vurdu dillerime hoşluğunda bir dünya yıkan huzurunda cevazla yıllanmış bir atlıyı hüsrana uğratmadan süpürgesi elinde bir karıncanın annesine duasıyla insanların organlarını kendisine bağlanan bir aşkla sır döküyor bir şiire şad edilen bir yakıtla kelimelere dökülen piroz’hanım güneşe uzayan bir nazarla gülizarında bir yaprakla firuzanında bir periyle toplanır tüm uykular hücrelere yüreği gömülen bir palyaço sevdaya inat bir gül yetiştirme peşinde bir hüsranla gülistanlıkta bir ayın silüeti iner doğuş yeri batı olan masivaya bir yanı cürüm ile bir kebiri yoksul bir kur ile düşedurur gazetelenmiş şişeleriyle aya karşı gidip gelir kanaryam salıncakta yüzü dönük çukurlara binedurur kaşıklarıyla balıklar şiiri şaire sildirin şarkılarla türkülerle güzide bir yolcunun alevlenmiş göftesinde seni anabilmek için ve de sesiyle şerefine şarapla yakarak bir isayı meryemden ayırmadan.... gezgin imgeler... |
Anlamı enfes ve çok güzel bir şiir...
Gönlüne sağık...
............................................... Saygı ve selamlar..