kardan semazenler
ullah!
billur bir serçe kılığında tüy döker na müstear hazretlerine ey gençlik yaprağını döktüren aşk ağacı sevda cımbızlarından alınan dua tüylerine hoş sedalar bırak... yasemin tılsımlarına yapışan izzeti nefis mor kefenlere bürünür lâhzada cenindeki bebek kadar saf bir papatyadır aşk toprak altında ruhuna geviş girmiş karıncalar yılanlar akrepler ruhuna aşk esrarını dikmek için özüne mavi bir genişlik açılır ölüm aşkın içe dönüş baloncukları patlayan yörüngeye uyanık bir örtü yetişir ve bendi solar haritası bozuk güvercinlerin kargaların ufuk rüzgarında ötüştüğü serçelerin açılıp kapandığı havada duran ağaçların ruhuydu bu aşkın dantellerinin yelken indirdiği batık tercümelerin semazeni döndür aşkın ilk harfi A’yı ölümgâhın şerbetli uykusu çaldır denize dönük hayallerimi hasreti özlem rengiyle karıştırıp bir resim çiz benim için ölüme renk çizilir mi? sonsuz uyanık kal benim için uuuu/llah larla süsleyelim defterini toprak kokusu indir camilere belki bir peygamber şiir okur bize.. gezgin imgeler.. |
Şu bir puanı veren arkadaş bari eleştirisini sunsaydı bizlere de anlasaydık şiir nerede çuvallamış.. daha bir saygın olurdu yani..diğer türlüsünü komik buluyorum.