anarşist ve arabesk.. önce anarşistim sonra arabesk döner aklımın ucundan sürgün eylemleri çatlar ay yüzü kırılır ışık aynalar haykırır her yanın insan seyrelmiş kasvetin otoritesinde açarım illegal sığınakları giz sloganlar yazarım düşün duvarlarına sıyrılır özgürlük yasal travmalarından yapışır dilime çığlıksız bir umut elit fikrin hamurunu yoğurur arabesk güneşten yanmış doğu’nun gölgeleri örtünür şehrin üstüne kadim silüetleri ara yol çıkmaz sokak ebedi tutsaklıktır aşk özgürlüğe acı-r arabesk sevgi tarlası balçık çamur davetsiz melankoliye giren şiir itiraz eder anarşist yanım fermanında tükensin nefesin otoriter mutlak emir timsahın gözyaşına saklı/ellerini ovuşturamaz sistem insanı yadsıyan yüzyıllık oyunda görünür kral/çıplak yolcusunu değiştirir zorunlu göç treni ceberrut bir zulmün yüküyle ağır aksak ki kederlerini artırarak sıralı suçlarıyla temenna her yanı tuzaklanmış güzergâh meçhul bir yolculağa uğurlamak üzere kozmik bir fotoğraf bırakır gider ayak hayrette seyrimin içi burkularak farkındalığım duruyordu..çarpı işaretli rötuşunda sonra aşkın derin gücü de meyleder intihara ! yasal öpücüğün bittiği yerden itiliriz dönüşsüz ve çiçeksiz uçurumlara... .. |
Kalemin susmasın
______________________________Selamlar