VARIP GİDEYİM U'RUMELİNE
çiçeklendi erik ağacı
bahar geldi tunca kıyılarına kirazdan küpeler takacak çocuklar serçeler yağmurlarda yıkanacak eylül gülüşlü çocuk sakla hüznümü yarına çiçeklendi elma ağacı bahar geldi ilkyaz sürgünlerime sevginin rengini arayacak çocuklar sularda salıncaklarda renkli rüyalar görecekler söğüt altı öyküleri anlatacak masal annem yarının çocuklarına eylül gülüşlü çocuk sakla hüznümü yarına çiçeklendi iğde ağacı bahar geldi çocuk rüyalarına beyaz bisikletim patikada bir yarım düş gelin bebeğim çiçeklenmiş çimenlerde kara şovalyesine gelin gitmiş bizim sokakların çocukları kayıp adreslerde ilk gençlik edebiyatı gibi sevmişiz birbirimizi sokak oyunlarını kavgaları barışmaları çiçeklendi kiraz ağacı uçuk pembe hayallerimde kavuşursak kanar vurgun karanfiller ayrılırsak yağmurlar yağar ince ince güneş sevgiyle doğuyor ufuklardan baksana masal çocuk baksana eylül gülüşlü çocuk sakla hüznümü yarına izmirin kavakları dökülüyor yaprakları diye başlayan ilkokul şarkımız ötelerden bir ses çığ gibi içimde büyüyen şairim gözyaşım tunca nehri gibi akar yitirme umudu güneş sevgiyle ufuklardan doğar eylül gülüşlü çocuk sakla hüznümü yarına frengiye tutulmuş yaralarımı gömdüm tunca nehrine azra dudaklarında yağmurların buğusu taştı bulandı nehirleri ömrümün içimin livaları fethedilmiş tezkireleri yakılmış ömrümün şehrengiz okuyor yar kanayan tunca nehrine varıp gideyim U’rumeline Ömriye KARATAŞ 30.06.2018 |