MÂNÂ KALMADI AŞKTA
Hâle göründü gözlerinde
Bir maceradayız amma Derdimi soran olmasın Karanfil çayı içer gibi Mehtabın içinde öyle sükût Zaman hangi saatte ? Girdap dolu bir mahsen Kokuyor üzüm şıralı Cilalı gözlerle bakar körler Apartmanların sağır loşlukları Ardından mavi dumanı Sokakta simit satan Üryan çocuklar Şimdi geliyor akşamlık çay Nasırlı ellerden demlenmiş Ve yudum yudum kavrulan Dualarla içilmiş Eşiklikte bir çiçek var Adım adım kokuyor Benzi sapsarı Benden korkuyor Leylekler suya benzer göğe doğru Gözlerinden dökülürse cehennem olur Mor renkli serabım Erlik tüm biçemlerim Bıçak sırtında sokakta Değdi değecek Ömrün ömrüme Sonra Gözlerin... Vara dursun postam Kara dumanla nereye güler insan Tabiat korkar oldu Kalemi düştü aşkın Kalpler lâl oldu Adem elmasından tuttu Sevdi belki de Boğazda kaldı aşkı Ömür boyu tatlı sert külfet Şevki kalmadı mı hazanın Garip bülbül nerede Mey döküldü kan oldu Hayır mı kaldı gecede Nemrut ateşin gibi fitilsiz Körü körüne yanarken yüreğin Nerede sönecek kim bilir Hangi dost bilir Haklisin hale Som bahçedeli lale Hep sevdadan kızardı Apartmanlarin sağır odalarında Mecnun yaşar oldu Gam çeküp seng-sar olmaya ne hacet Sevgi denizi ateşten hicret |