Beni Bu Şiirle An..!
Bir gün ateşe düşerse kelimelerin
Tutuşup dizelerin kavrulursa aşktan Kül olup savrulursa sonsuz sevinçlerin Bulut olsun da gözlerin damlasın o an Sen de beni bu şiirle, bu şiirle an..! Dar bir sokağa hapsolursa hayallerin Kurtulamıyorsan, nefes alamayorsan Vedalar dolduruyorsa koynuna şehrin Hasretin yükü ağır taşıyamıyorsan Sen de beni bu şiirle, bu şiirle an..! Teslim oluyorsa günahlara bedenin Düşünmeden yaşayıp da boş veriyorsan Yüzünü güldürecek yoksa sebeplerin Her şeyin anlamsız, boş bir laf gediği an Sen de beni bu şiirle, bu şiirle an..! Gülmeyi unutursa acıdan gözlerin Kirpiklerin d’üşüyor ise ıslanmaktan Hüzün ile kaplanırsa yüzün ellerin Çaresiz, başının öne düştüğü bir an Sen de beni bu şiirle, bu şiirle an..! Yalnızlığı ezberlerse canım sözlerin Beynini yorarsa duvarları anlaman Karışırsa gündüzlerine gecelerin Karanlığın içinde kaybolduğun zaman Sen de beni bu şiirle, bu şiirle an..! Yıllar bir bir yakarsa taze günlerini Olursa gençliğin yaşanamadan ziyan Getiremeyeceksin giden dünlerini Aynada çizgilerini gördüğün her an Sen de beni bu şiirle, bu şiirle an..! Sorarsan kendine hesabını geçmişin Soluyorsa artık güllerin açamadan Toprağa bakıyor ise renksiz gözlerin Perdeler üzerine kapandığı son an Sen de beni bu şiirle, bu şiirle an..! |