Bir Daha Olmayacak Anne..!
Beton yığınlarında boğuldu tutsak düşlerim
Gözlerim dönülmez yollarda ağladı Dönmedi bir türlü giden yolcularım Hasretin haresi yüreğimi dağladı Anladım ki yalnızım, yapayalnızım..! Güze döndü bir yüzüm bak gör yine Sararan her yaprağın solgunluğu benzimde Son sözüm serilirken yerden yerlere Düşlerimi bilinmez boşluğa saldım Geçtiğim tüm hayaller Kim vurduya gitti Anne..! Sorma; hep yanlış gidenlerin ardından koştum Bilirsin "geçmiş" geçmiştir işte Faydası da yok geç kalınmış feryadın Zaten neye yarar iş işten geçince Yoruldum ben, çok yoruldum Anne..! Çığ gibi düşerken ümitsizliğim üstüme "Yeter" dedim yeter! yetmedi Anne..! Geceler derdim oldu, geceler yasım Yarınlar bir bir küstü kaderime Aşağılık sevişler doldu yıllarım Virane anılar yazdılar sızlayan yüreğime Hiç unutmadım, unutmam Anne..! Acıların gözdesi oldum git gide Bir nefeslik ömrümü çaldılar Anne..! Parçalanmış bir hayattı benimkisi Can kırıkları dolduran içime Ne soğuk bir veda ne de sahte merhaba Yüreğimi verince toprağa Kahrolası yaşananlar Şükür ki bir daha olmayacak Anne! |
Kandilin mübarek olsun şiirli geceler