Kaybedince Anlarsın..!
Sen kaybetmeyi "kısa bir hüzündür"
Geçer mi sandın Bir de benden dinle Vedasız çekip gidenleri Kaybetmek neymiş Belki anlarsın..! Önce; Süslü sözler çınlar kulaklarında Fırtınalar koparır yüreğinde Yüzünün denizine dalarsın Yıldızlar kayarken gökyüzünde Gözlerinin izinde tutsak kalırsın..! Aşkıyla ıslanırsın yağmurlarda Firar eder aklın başından Durduramazsın adımlarını Kalbin hep o yüzü arar, sana saati sormadan Can kokan elleri can olur canına Hasretle kollarına koşarsın..! Aldığın her nefeste onunla dolarsın Artık sende yer kalmaz sana Mutluluğa alışırsın farkında olmadan Bedeli kolay ödenir sanma Maalesef yanılırsın..! Sonra; Bir ayrılık doğar zamanla Tam olmuşken, yarım kalırsın Tek bir yanlışa kurban edersin her şeyi İnanamazsın bu kadar kolay bittiğine Elinde yitik fotoğraflar Dağılırsın..! Yola çıkar adım adım pişmanlıkların Karanlıklar tuzaklar kurar gülüşlerine Elmacık kemiklerine düşer damlacıkların Terk edilmiş yüreğin ellerinde Sessizce tükenerek Ağlarsın..! Acını paylaşmak istersin Boyun eğer kalemin satırlara "Gittin" diye başlar cümlelerin Bütün duyguların susar içinde Yokluğunun sızısını yazarsın Tutuşur ne yazık ki dizelerin Alev alev yanarsın..! Her güzel şeyin sonu hüsranla biter Bir gün kaybedince sende anlarsın İçin yandı mı bir kez Küllerinden yüzüne bir çizik daha atarsın..! Sımsıkı sarılırsın yarınlara Zamanla geçer yaran Alışırsın..! Belki vedasız bir şiir olursun dudaklarda Kim bilir, belki de Hoşça kalırsın..! |
Kaleminize gönlünüze sağlık.