Sonsuz Olmak Bu
gözlerine bakınca beni zehirleyen günahın
bir yenilgi mi sadece kapıdan kaçıp giden her kim ki kendine kalanı biliyorsa yağmur doldursun o çukurları yalanlar söylemesin öyle değildi belki uyuşmuş bir sabah karanlığını kollarını gerip bekleyen bulutları sevinç gözyaşlarıyla karşıladığında vaktin tam ortasına oturup bağıracaktık sonsuzluk bu sonsuz olmak bu işitmiyorlar kalbinle kala kaldın karanfil kendi kokusu ile sarhoş olan yapraklara fenalık bir ferahlık bağışlayacak değil umutlar bütün biriktirdiğim sevgileri geri istiyorum sevginizden yalpalamaya gerek yok küçük bir pazarlık sarkacı olsun dilin kavradığı rüyaya hüküm giydirmek zor ne çıkarsa bahtımıza. |