Anlatabilsem
kelimenin ucu kaçıyor
bulut sarhoşluğu akıp giden gök ne dese söylenmemiş bir söz oluyor kuşların gece ile iyileştiği kahve tozları duman kurusu hatırası berrak olmayan duygularımı seneler sonra koyup başıma hay aksi neden ağlıyorum böyle birdenbire unutup yeniden başlaya bilir miyiz alakalı dudak serüveniyle aşka değiştirip üstümüze örttüğümüz derin yağmurların hafifliği taşıyabilir mi ağır bedenimizi anlatabilsem yenilgiyi kabul edecek kalbim susup göğün yarasını avuta bilsem seninle. |