Fi tarihKucakta kaldı gece Yatırdık sabahlara Karnımızda taşıdık korkularımızı Kavgamızı avuçlarımızda Kesici dişlerimizle koparttık Kanadını kuşların Geviş geviş getirdik Yaşamak kan tadında Çay dediler İçtik Aş dediler Doyduk Gül dediler Fokurdadık demlik demlik Uç dediler Kuyruk taktık sıkılmış kemerin tokasına Rüzgarı can belledik Ağaçta yaprak kadar çoktuk oysa Tarlada toprak Yarımız nadasa kalsa Ekilip un gelirdik yarımız soframıza Ellerimiz çelik dişlisiydi fabrikaların Ellerimiz kazması lağımların Dirgeni başağa dönmüş buğdayın Gelmişiz geçmişiz Anlatacak bi portakal tadımız yok Yollar dirisi olan için Köprüler suyu olana Şol cennet kendi bileğiyle güreş tutana |