ÇİÇEKLEN EY KALBİM
bir anne kalbi sevinci
bahar dallarının kıpırdanışı çiçeklen ey kalbim kardelen boy veriyor kar altından badem ağaçları beyaz bir gelin mimozalar yağmurlu nergisler sarı bir hasret yar papatya taçları takıyor saçlarıma kavuşmalar mevsimidir bahar nihayetinde güller döküyor yollarıma annem rengarenk reçel kavanozlarını dizmiş yaşamın inceliğine eli kolu bağlı yolların hasretine çiçeklen ey kalbim sıradan zaferleri var şehirde insanların şık dekorları ucube hesapları ecnebi yalnızlıkları bir savursan ey yar akasya kokulu sokaklardan saçlarını gelişin meltem sıcaklığı bir yaz öpüşü bir şiirin sıcak yankısı sorgulanmamış hayat yaşanmaya değer mi söyleyin ey şehirliler çürüdükçe ağır kokan karanlıklarda çiçeklen haydi kalbim çiçeklerin çürüyen gövdeleri gibisiniz zarif gülümsemeleriniz ertelenmiş yarınlara siz hiç denize susadınız mı oysa madalyonun öteki yüzünü görmekte mümkün denizin ötesi yüzünü de ne zaman biri erdemden bahsetse şehrinizde ebruli desenli bir resme bakarım duvarda göçmen bir kelebek olurum kırlarda ateşböceklerinin sesini dinlerim ağırlaşan uykularımda neye yarar kerem bir kitaba geçmeyen yaşam kıyıya vurmadıkları sürece kim bilebilir balıkların ölmediğini bir anne kalbi sevinci bahar dallarının kıpırdanışı çiçeklen ey kalbim Ömriye KARATAŞ 29.03.2018 |
Ha yapraklarda mest olmuş kanadı göz alan kelebekler. Esenlikler dileklerimle...