yüreğe kilitlenen
yüreğin
ateşteki tavrı
ve kokusu yosunun
nesirin içindeki
bir umman
dabbesi korA
sırılsıklam buhar olur
uykusuz kalan
bütün retinalar ki
bir şey söylemek
ne mümkün
şayet adı aşk değilse
görmüyorsun biliyorum
ve duymuyorsun
melonkoli ve böhem
yüreğindeki burçların payı
çünkü burada hep bir
h/içliğin derinliği
ve sen bir toz bulutu
ve ben dumanı içimin
yurt sayıyoruz birlikte
şiir şiir
sınırlar çizip,
bir geceye uzanırken şehir
vakitsiz zamanlarda
yüreğimizin eşiğinde
kalakalıyoruz ki
mazgallarımızdan
denizlerimize akıyoruz
hüzün senin
ıslanmış dudakların kadar
süzülüp geçerken günler
yağmurlar yürürken denizlere
gelip dolmadın ya içime
bu kalıyor en çok yarına
yazık
ďüş tarlalarına
bunca dikilen tohum
bunca iz
bunca sahipsiz kelime
gizli özne
ve yüklemleri sürgün ederek
bizden çok uzaklara
bitsede gitsek diye
baktığımız
hergünlerin saatlerinde
seni geçip
sana kalırken
ben
akrep yalnızlığında
ulu orta bir telaşla
dökülürken ve devrilirken
kelimelerim
hep sonraya bırakılan
bir yüzleşmenin
hep pas geçilmiş anlarından
ne kalıyor geriye
sana/ bana hep
günaydınlar bebeğim..




m.b.