Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
.......... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
.......... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
vakit bir yengecin kıskacında gün kapandıkça kendini boğuyor vakit bir yengecin kıskacında gün kapandıkça kendini boğuyor vakit bir yengecin kıskacında gün kapandıkça kendini boğuyor
yangınlar var derinliklerde pencerede haykıran çığlık kırıkları içine dökülen gece şarabi siyah . kendimi boğacağım hüznün gölgesine şizofrenik bir kedinin gözleri kudurgan bağışlamam kendimi sabahın rengine dökülürsem
Bu ne kadar kararmış kırlmış,kırıklarla dolmuş şarap şisesi benzeyenli,kırık kadehe benzer kara bir duygu , kudurgan,şizofrenik bier kedi bakışı - aman tanrım nekadar net ve şiddetli bir benzetme- ve sabahı istemeyen bir ölüm bir arzusu , bir ferahlık düşmanlığı ...
Bu ne şiddet şair , bu nasıl bir kin . bu ne celal böyle...
sanki biraz uslup biraz da tarz mı değiştirdiniz gerçi kalem hep değişimlere gebedir ama bu şiirinizin tadı çok farklıydı... ikilem,dörtlemler vardı ve kendimi buldum dizelerde..içsel ruhani ve karmaşalar ama yaşanılası ve sorgulaması mecburi olanlardan güvensizlik adına... l e z z e t l i y d i...
vakit bir yengecin kıskacında gün kapandıkça kendini boğuyor bir yer var mı kıvrılacağım ne renk sabahın rengi sende.
yangınlar var derinliklerde pencerede haykıran çığlık kırıkları içine dökülen gece şarabi siyah . kendimi boğacağım hüznün gölgesine şizofrenik bir kedinin gözleri kudurgan bağışlamam kendimi sabahın rengine dökülürsem.
vakit bir yengecin kıskacında gün kapandıkça kendini boğuyor bir yer var mı kıvrılacağım ne renk sabahın rengi sende.
yangınlar var derinliklerde pencerede haykıran çığlık kırıkları içine dökülen gece şarabi siyah . kendimi boğacağım hüznün gölgesine şizofrenik bir kedinin gözleri kudurgan bağışlamam kendimi sabahın rengine dökülürsem.
yağan hüzzam bir yağmur keman telinde asit pamukçuk kuşları kendi tabutlarında giyinip delifişekliğini sabah kendi rengini vurdu.............emeğine sağlık sevgili Aysu..........kutlarım...
-boğsana korkularınla boyadığın gölgeni-
yağan hüzzam bir yağmur
keman telinde asit
pamukçuk kuşları kendi tabutlarında
giyinip delifişekliğini sabah
kendi rengini vurdu.
boşluğa gider
sabahın rengi
hayat kaymağın
lezzetini bozarken ...