GİDENLER İÇİN TESELLİ YOK KALBİM
gözlerin senin değil
gözlerin bir ah çekerek giden gemi bir anlık alışkanlık seni sevmek sessizlik hüküm sürüyor nicedir unutulmuş kanatlarımda ellerin senin değil ellerin uzak bir iskenderiye limanı vedalar delice vurgun turuncu güneş üstümüzde ellerin cömert sıcak ve yumuşak ellerin güneşi selamlar kara eşiklerde dudakların senin değil dudakların harlı bir yangın yağmurdan sonra vera vedalar çıplak vedalar peron pencerelerine çizilen bir resim şarkı söyleyen kuşlar yalnızlığımda gittikçe çoğalıyor yabancılar kalbin senin değil kalbin çığlık çığlığa kanat çırpan kuşların güneye yolculuğu fırtınalar ortasındasında yırtık yelken sevileri sessiz anıların külleriyle oynuyorsun çiçekli bir mevsimden ne kalıyor geriye çığlıklı bir yel çınlıyor kalbimin tam ortasında gözlerin ay ışığı gözlerin yarı uykusuz bir gece ellerin yaralı mı yoksa neyi var nicedir tutmuyorsun ellerimi kuşlarla vedalaşırken dudakların sessiz bir harf kalbin susmuş bir yanardağ mecburuz sevgilim gitmelere gidenler için teselli yok hoşçakal kalbimdeki son kıvılcım Ömriye KARATAŞ 15.03.2018 |