Kadınlar.

Kadınsız olmayı beceremeyen insanlık ama kadına da sahip çıkmayı beceremeyen.

Fevri şarkıların kayıp tınılarında
Yükseliyorum usul usul.
Cebbar kehanetlerin ara namelerine damlıyor
Zaman,
Bir de mekân arsızı süt liman sevdaların
Baş şehri hangi şiirse
Yazmaya yeltendiğim.

Şiir kadarım:
Şiir boyumla
Ölümüne sevdiğim dünyalıların
Kabrine
Ufaladığım rahvan sevdalarım.

Göllerden alacaklıyım bir gece vakti
Göl kadar dinginliği diledim
Tanrıdan madem bir gece vakti
Rahmetini boca etti
Hem de edindiğim değil
İrkildiğim mekânlarında
Bol küfürlü
Eteği dökümlü
Bir kinin eşiğinde
Ya da uzamında cinnetin
Ne çok kadın:
Köyün, şehrin ar bildiği
Her biri.
Kadından bozma kimi isyan
Aslında insandan bozma katil ve
Kör cehalet.

Adı olmayan hikâyelerin de başkahramanı:
Yüreklerinde neferi sevdanın,
Gözlerinde oynaşan pırıltılar
Adam boyu sevdaların mezarına giriyorlar
Suçlandıkları ve yok sayıldıkları
Bazen kan revan mezar taşları
Ve soyut resimlerden alacaklı her biri.

Yer gök mezar taşı
Yer gök isyanların satır başı
Taş kesilen kör cehaletin hangisi ise
Yine yüzkarası bir aşkın tebaası
Kadın ve cinnet ve erkek;
Sevda ve kadın;
Aşk ve ölüm
Huzurunuzda ölü bir naşın parmak arasından
Sarkan basit bir künye benzeri
Esefle öldürüldükleri
Yetmezmiş gibi
Yüreğiyle sevmişti oysa her biri.

Kanıyorum ben de bir gece vakti
Kandığım yalanlarına cihanın
Cepkenler dikiyorum
Elimde kalem oysaki
Adım terzi.
Bir cenazemiz daha var madem
Üstümüz başımız temiz
Bir de acımızı sağaltan matem sözüm ona.
Kimlerdendi demezden hemen sonra
Gelsin sıradaki.