Güneşin Avuçlarında Sevgikendime gelir düzelirim özenirim bakarsın kendi etrafında dönen birine yaklaşıp gün iletirken güneşin avuçlarında sevgi hem bu yorgunluk bahar gecelerinden kalma uyuşuk bir suratsızlık sadece bezgin düşlerini ucuza satan esintilerin tatlı gözleri gün iletirken güneşin avuçlarında sevgi şimdi nereden bakarsan bak yükseğe çıkmışız bir hayli yükseğe korkuyor değilim ayaklarını suya değdirip kaçıran hava güzel olsa da hep oracıkta kayaları oyan dalga kimse bilmez ki ölmüş bir çocuğun saçları mıdır kara kabuslarda rüyamıza karışan uyandırıp sorsak denizin yalnızlığına neydi böylesine uzayan gözyaşlarımızda ağzım düştü bitirdiği yerden kalkacak hatırlamıyorum olsam da bakın yüzümün karanlığına bir yarım ayın gülümsemesi dolacak dudağınıza. |