Hüzün Kesiği
Gittin, çiçeklerin büküldü boynu
Bütün serçeleri kör avcı vurdu Gittin ve bozuldu bilye oyunu Zaman bir sabinin kalbinde durdu Gittin, ağaçların benzi sarardı Güneşin sapsarı yüzü karardı Görsen gökyüzünü, akla zarardı Çocuklar misali hep ağlıyordu Düşümün vardığı yerde değildin Aklımın erdiği serde değildin Gözümün gerdiği perde değildin Yokluğun ruhumu anbean yordu Bilsen öyle hazin, alışmak güne Küsmek yarınlara, darılmak düne Alıp ceketini gitmek sürgüne… Öyle biçarelik öyle çok zordu Apansız sakalım, saçım aklandı İçimdeki çocuk kaçıp saklandı Ömrüme bir mevsim daha eklendi Gündüzü borandı, gecesi kordu Aklıma düştükçe beynim harlandı Tenime buz kondu, koynum karlandı En körpe umudum göçe zorlandı Dört yanımı hain bir keder sardı Bir gedikte hicran vurdu solumu Kaç asır misafir ettim zulümü Kaç kez gözlerinden öptüm ölümü Gittiğim her yerde hep yüzün vardı Yüzümde bir hüzün kesiği vardı 07.03.2018 S.U. Serkan Uçar "Şiirimizi güne yakıştıran seçici kurul üyelerine teşekkür ederim. Bu vesileyle 8 Mart Dünya Kadınlar Gününü kutluyor, yeryüzünün en nadide çiçekleri kadınlarımızı sevgi ve saygıyla selamlıyorum." |