ARZ-I HAL
ARZ-I HÂL
Tembellik bu günlerde, yapışmış şu canıma Kolumu kaldırmaya, bile halim kalmamış Uyuşukluk mikrobu, gelip girmiş kanıma İki adım atmaya, hiç mecalim kalmamış! Günde iki, üç şiir; yazardım ben önceden Yüreğe dokunurdu, cümleleri inceden Paylaşıp sıyrılırdım, kafamda düşünceden Şimdi yazıp çizmeye, azcık meylim kalmamış! Spor desen zaten yok; hareket hak getire Bu atalet yüzünden, uyuyorum ha bire Uzansın isterim de, ne hayıra ne şerre Uzanacak hem dilim hem de elim kalmamış! Zikirler çeker idim, tespihle gündüz gece Halimi arz ederdim, lisanım döndüğünce Kendime kızıyorum, şimdi yok yeterince Kayda değer bir fiil, bir amelim kalmamış! Uğraşıp didinirdim, bana çoktu gaile Mücadele ederdim, her türlü zorluk ile Şimdi yerimden kalkmam, biri dokunsa zile Anladım yaşım geçmiş, artık pilim kalmamış! Mustafa GÜL (Hamdi) (01.03.2018) |