YAŞAYIP GİDİYORUZ
YAŞAYIP GİDİYORUZ
Dünya’ya gelmişiz de, asıl görevimiz ne? Herkes bir yol tutturmuş, boğulmuşuz zamanda Rabbim bizden ne ister, bunca nimet yerine? Yaşayıp gidiyoruz; çok eksikle imanda! Bazısının hayatı, siyasetten ibaret Kiminin tek derdi var: "bitsin!" diyor, esaret Kimine dünya tatlı, sanki hiç yok ahiret Yaşayıp gidiyoruz; "Dünya" denen bu handa! Şu kısacık hayata, "koca ömür" deniyor Herkesin ihtiyacı, peşinen ödeniyor Sermayeden yiyoruz; ömrümüz tükeniyor, Yaşayıp gidiyoruz; eriyoruz ummanda! Fakir ekmek peşinde, yaşıyor kıt kanaat Zengin keyif peşinde, umrunda mı ki hayat Gıybet, iftira, zulüm; olmuş en büyük sanat Yaşayıp gidiyoruz; fikirler, su-i zanda! Bir insan diğerini, yersiz eleştiriyor Nifak tohumlarıyla, hep öteleştiriyor Gücü kuvveti olan, kendin devleştiriyor Yaşayıp gidiyoruz; kaynıyoruz kazanda! Hiç kimse masum değil; mutlaka günahı var Bir dokun bin ah işit; herkesin bir ahı var Zalimin zulmü varsa; mazlumun Allah’ı var Yaşayıp gidiyoruz; "hesap" bir gün mizanda! Hamdi; şu fani dünya, gün geçtikçe batıyor Farkında mısın, zaman; dertlere dert katıyor İnsanlar hep vefasız, birbirini satıyor Yaşayıp gidiyoruz; her an bir imtihanda! Mustafa GÜL (Hamdi) (25.02.2018) |