ÇOCUKLARA DOKUNAN ELLER KIRILSIN
Ne bir kanun bilirler, ne de akideleri
Her bir türlü pisliği, kaldırır mideleri Sizi alçak şerefsiz, insan müsveddeleri! Çocuklara dokunan, elleriniz kırılsın! Şeytan bile masumdur, sizlerin karşınızda Bin bir türlü hileler, bulunur çarşınızda Gözleriniz oyulsun, kalmasın başınızda Çocuklara dokunan, elleriniz kırılsın! Bu acı karşısında, artık ben neler demem! Ağzıma ne gelirse, sözümü esirgemem İnşallah sonsuz mekân, olsun size cehennem! Çocuklara dokunan, elleriniz kırılsın! Hiç çalışmaz mı sizin, varsa (!) tabi beyniniz? O canlara kıymakla, n’oldu, ne elde ettiniz? Umarım ki dünyadan, bir gün görmeyesiniz! Çocuklara dokunan, elleriniz kırılsın! Ufacık bedenlere, kem gözlerle baktınız! Nice ailelerin, ocağını yaktınız! Annelerin gönlünü, hep yetim bıraktınız! Çocuklara dokunan, elleriniz kırılsın! Mustafa Gül (Hamdi) (13.06.2017) |