AŞK'A DEM DÜNYA
çıkacağın son yolculuk değilse bu
sal kendini. dönen dünya’ya pervane delişmen aşklara vurup savur yegane kalan gülüştür geride kalan bahane arasıra aşık ol mesela hayırsız olsada üzülme yaşadığına say ânını gönlünce bulacağında yok ya zaten bu gidişle hayırlısını gönlünce bir kulüben olsun mesela bahçesinde kırmızı rujlu kadının dikeceği çiçekleri sandal bozmasından devşirme gülüşleri taşa sürtmedin ya burnunu yont biraz eğrilerini sevdiğine söylemekten çekineceksen içinden geçenleri yüreğinden düşür geçip gidenleri ya da söyle adam gibi nasıl sevdiğini yer yarılıp içine girsem mi diye de tasalanma merak etme gök delinmez kıyamet kopmaz ya! aşk bu be! renkli entariler giydir üstüne al basmadan fistanlı biraz oynak olsun maviden mintanı sallandığı zaman döndürmez adam olanın başını mesela bugün bir dilek tutmuş muydun eski sevdiğini görmek için yok! gördün işte yanına oturupta elini tutmak istedin mi yine yok! haydaaa! diye geçirdin içinden nerden çıktı bu geçmişin zamanın gün döndü sıkıntısı takma sen bunları körfezin birinde beklerdir yine ince belli çipuranın yandan çarklısı aslan sütünde yoksada sevdanın hası kısmet be kardeşim yola çıktın ya bir kere dönme gayrı sonrasından hallice bu gidişin aşk’a dem dünya işte git gidebildiğince umut/ zamanı delen şiirler |