BEN ÖLÜRKEN
Yüreğim;
ayakları koşmaktan yorulmuş yabani bir atın sırtında şimdi daha girmediğim savaşlarda yenildim. Ruhum; bir banyoda ölü bulunmuş yarınki gazetelerin manşetinde çıkacağım gayet yakışıklı, ellerim cebimde, ağzımda sönük gibi duran sigaram, demokrasiye inanmış gibi görünen yarım diktatörya ben; sana bir bültenin balkonundan görüneceğim. sonra bir yokmuş bir yokmuş. böyle yoklukla başlayan bir masal işte sonra korsanlar kahraman olarak gezer o masalda. elini kolunu sallaya sallaya. ben günahlarımı silahımdan gizleyen çaylak şövalye sana şiirler besteliyorum. kanatları kırık olmazsa kuşların yeni bir yere göç etmeli diye başlayacağım. şimdi dudaklarımda dudaklarının izleri. devlet arşivindeki sakıncalı bir belge gibi saklıyorum seni Ez esire dêngê bûlbûlêkim le bûlbûl nezane |