Cüce Hayat
iyimser bir gün ve kalabalık
korkularını sarı buğdaylara saklamış kertenkele kuyruğu tepelerin gülümseyen yüzünde yalnızlıklar var ama mutlu ağaç öylesine çoğalıyor ki yapraklarının her birine kulak verip zamanı oyalamak mümkün değil bana ayak uçları kesili bir bayram ile veda ettiniz oysa acıları çoğalan sade ben değildim sadece küçük belirsizliklerle oyalanan şimdinin arkasında saklı tüy salkımları bu küçük ve cüce hayat içinde boğulup bu anı yaşamak ne kadar basit ayın yere düşüp yuvarlandığını görüyoruz çimleri öpüp uçurumlara doğru uzadıkça yüreğimizi rahatlatıyoruz sonsuza dek dalın ucu yere değdi değecek uyandı uyanacak denizlerin beyaz yüzü koşup ufuklarda bir şarkı söyleyelim unutup beni burada lütfen yolunuza devam edin. |