OLDUKVarlık tezgâhında dokundu insan, Türlü türlü ipten kumaş-bez olduk. Birebir eş değil ikizler baksan, Bir özden bambaşka suret-yüz olduk. Her hücre yapısı şifreli kasa, İçinde işleyen kaide, yasa… Bu gizi çözmeye zihnimiz kısa, Yine de kibirli en çok biz olduk. Hak, ol dedi olduk; yazıldı kader, Çöz desen çözülmez, gaipten haber! Gerek mi, güneşi bilmeye nazar? Çok zaman bakar kör, arsız-yoz olduk! Âdeme imtihan âlemde nefes, İşin iyi işle, gelgeçtir heves, Kalırsa bir adın, gerisi abes; Gör nicemiz göçtü, yerde toz olduk! |