KARA KIŞ OLDUN
Sen gittin amma, gönül köşkümden
Yazın ortasında, kara kış oldun Şüphen mi vardı ki, temiz aşkımdan *** Resimler de kalan, hayal düş oldun *** Yazın ortasında, kara kış oldun Hasreti, hasrete ekliyorken ben Postada mektubu, yokluyorken ben Müjdeli haberler bekliyorken ben *** Hazana, hüzüne, gamma eş oldun *** Yazın ortasında, kara kış oldun Açtıkça yanlara, boş kaldı kollar Hepsi de kurudu, tuttuğum dallar Getirmiyor seni, uzanan yollar *** Bağrıma bastığım, soğuk taş oldun *** Yazın ortasında, kara kış oldun Korkular gizlendi, sanma ki dindi Kirpiklerden inen, hep kırkikindi Yollara bakmaktan, feri tükendi *** Gözlerimden düşen, damla yaş oldun *** Yazın ortasında, kara kış oldun O günden beridir, çile bitmiyor Kahrolası zaman, geri gitmiyor Böyle sevmelere, gücüm yetmiyor *** Her zaman ağrıyan, dertli baş oldun *** Yazın ortasında, kara kış oldun Issız diyarlardan, dönmüyor giden Hiç iflah olur mu, yâri terk eden Seninle vuslatı, göremeden ben *** Servis tabağımda, kanlı aş oldun *** Yazın ortasında, kara kış oldun Lüzumsuz solundan aldın yarayı Tanısınlar artık, bahtı karayı Neyleyim canan sız, köşkü sarayı *** Saldığın pençeyle, vahşi kuş oldun *** Yazın ortasında, kara kış oldun Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ DOST KALEMLERDEN GELENLER Sevdanın acıtan mahiyetinde Pes eder yüreğin zafiyetinde Verdiğin savaşın nihayetinde ***Kadere yenilip,sende tuş oldun ***Yazın ortasında,kara kış oldun..........G.MORKAN ****************************************** |