OĞUZ ATA“””Ey Türk, üstte gök delinmedikce, altta yer yarılmadıkça senin ilini ve töreni kim bozabilir. Ey TÜRK titre ve kendine dön””...

Ayhan’ın
Bir erkek çocuğu oldu
Maviye çalan teni
Kırmızı gözleri
Onu farklı kılıyordu
Bir defa emdi annesini
Doğduğu gün konuşmaya başladı
Çok çabuk büyüdü
Bileğini büken
Sırtını yere getiren olmadı
Çok iyi savaşçı
Müthiş bir avcıydı
Bu yiğidin adı
OĞUZ han idi

Bir gün avlanırken
Bir ışık belirdi önünde
İçinden
Gök yeleli
Gök tüylü bir kurt çıktı
Konuştu
Bundan sonra
“Önünde hep ben olacağım”
Gök kurt ile Oğuz han
Müthiş bir ikili oldular

Gök tanrıya
Dua ederken Oğuz han
Gökten bir ışık indi
Bu kez ışığın içinde
Öyle bir güzel kız vardı ki
Oğuz han aşık oldu
Bir bakışta
O gülünce gök gülüyordu
Bu güzelden
Üç oğlu oldu oğuz Ata’nın
Gün,Ay,Yıldız koydu adlarını

Günlerden bir gün
Ava çıktı Oğuz han
Gölün ortasında bir adacıkta
Yine bir ışık çıktı ortaya
Oğuz Han yaklaştı
Bir de ne görsün
Saçları nehir mavisi
Gözleri ela
Periden de güzel bir kız
Bu kızı götürdü
Onunla da evlendi
Bu kızdan da üç oğlu oldu
Gök,Dağ,Deniz koydu adlarını

Gök kurt önde
Oğuz han ve yiğitleri ardında
Fethetmedikleri ülke
Yenmedikleri ordu kalmadı
Büyük bir İmparatorluk kurdu
Yanında Uluğ Türk
Yardımcısı oldu Oğuz’un
Oğuz Ata
Oğulları Gün,Ay,Yıldız’ı
Doğuya
Gök,Dağ,Deniz’i batıya
Ava gönderdi
Oğullar avlandı

Dönüşlerinde
Gün,Ay,Yıldız, üç altın bir yay
Gök,Dağ,Deniz, üç gümüş ok buldular
Getirip Oğuz Ata’ya
Teslim ettiler
Oğuz ata bunları
Çocukları arasında
Pay etti, toprakları da
Sonra bizzz
Üç oklar
Boz oklar diye yayıldık

O,Oğuz’dan gelir, bizim soyumuz
Cihanı titreten,TÜRK derler bize
Savaşçıyız, değişir mi huyumuz
Tarihe yön veren TÜRK derler bize

Çin’den, Avrupa’ya seyr-ü seferler
İmanlı, irfanlı, er oğlu, erler
Şüheda kanıyla, sulandı yerler
Bayrağa kan veren TÜRK derler bize

En sevdiklerinden bile vazgeçen
Kurtulmak yerine ölümü seçen
Gözünü kırpmadan şahadet içen
Vatana can veren TÜRK derler bize

Kimse bu milleti görmesin güruh
Bilmeyen bir baksın ne diyor tarih
Kitabeyle, belgeyle, kitapla sarih
Irkına şan veren TÜRK derler bize

İstanbul’u, biz Bizans’tan almışız
Allah’ın indinde asil kulmuşuz
Nebi övgüsüne mazhar olmuşuz
Bir çağ’a son veren TÜRK derler bize

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

GÜRUH: Değersiz, aşağı görülen, küçümsenen topluluk, derinti, sürü
SARİH: Açık, kolay anlaşılır, belli, belirgin, belgin
MAZHAR:1- Bir iyiliğe erişmiş, erişen, 2. Şereflenme, onurlanma