UZAK BİR YILDIZDA DÜŞLERTaklacı güvercinleri gibi sevinçle süzülürken gök yüzünde. Yere basıyor ayaklarım masum bir hüzün ile. Rüzgarın kadın hali ben olsam da; sessizim şu günlerde. Maviyle sevişen lacivert kanıyor içimde. Kalkmak bilmeyen bir adam oturuyor sol köşemde. Bırakıyor acemi bakışlarını ’Bir İstanbul masalına’ Alıp gidiyor tanışıklığını. Güneşin evinden Titreyerek bakıyor ışığa. Ağa vurmuş balık kadar yorgun inkarın kıyısında. Sohbet cesetleri bırakıyor ardında. Gölgeleri daha çok seviyor maviden iklimler kopyasını verirken aşka. Meşgul çalıyor kendine Kalabalık bir şehrin fahişesi gibi. Hangi avazı üşüyor kim bilir..? çektikçe içini ürperiyor teni Yüzünü yüzüme sürttükçe acıyor bilekleri. Bense dinledikçe denizin nabzını eriyorum uzak bir yıldızda Yoruluyorum kulaç attıkça sorulara. Ak kağıda yazıyorum ’biz’ imlerini Alacaklı dürülüyor defterim. kalıyorum sular altında. Dalgalar silse de şiirin ayak izlerini Ezan sesleri kokan bir karanlık örtüyor üzerimi Yatırıyorum mutluluğumu otuz dokuz derece ateşe Hastasını şaşırmış virüs gibi aramızda ’Aşk ’hep ayraç içinde Bir kaç düş ötemizde. Dağlar kolay yıkılmaz kendi destanını saklar ömrünce. Severken imkan/sızım olsan bile... ferdaca |
Gönülden tebrikler Ferda,
sevgiyle..