Sanrının ölümüDünden kalan İnce sızı Kopan cümle Susan anlam Kutusunda Gizlenmiş sır Yorgun zihin Nefessiz kalp Hüzün doygun Acıkmış harp; Bakışı zırh Dili kırbaç Dudağında Islak çığlık Sürür gider korkusunu Ardındadır Anahtarı Hayal kurar Dönüp almaz Yatağından çekilir su Kurur toprak Doğar kuşku Saçlarından Asılır ay Geceler çarmıhta; Uzar Kuş uykusu Belki biraz Bedeninde Güz sancısı Ölü doğar Tek sanrısı |