Salya Sümük Salyangoz
yardım et nefessiz kaldığında o açsın
gövdesi tatlı taze bahar ormanında yağmurlarla oynadıkça kara yazgılar geçmişin elleri bizi sevecek arıyor bu çayır sessizliği sesimizi yerleri yutan büyük göğüs ağrısı zangırdadıkça emziriyor yavrusunu bağrına basıp bulut yalvarmaları yumuşak yelesi uyku akınında ışıldayan suya ağzını değdirip korku içiyor ağladıkça uzuyor hayatı yorumlayan şiir yoksa yok olsa sevgi sevgi salya sümük salyangoz yorgun otlar üstümüze düşünce yol bulup yükseleceğiz göğe vadide yanak yanağa gelincik sabahları tekrar ediyor anımsıyor denize düşen eski taşları. |