BEGONVİL ÇİÇEĞİNİN BEKLEYİŞİ
yaralı bir martının kanadını sarar gibi
sevdik içimizde kanayan begonvilin göçebe iklimini barış ve huzuru bulduğum ellerinde vakitsiz uğurlamalar çıplak taşlar misali bedenin bir manastır sessiziliğinde bu bahar begonviller erken açtı ağır yaralı aşkların yaralarını sarar gibi yabancı yolcu çoğalıyor çağrımız zakkum dudaklarında yelkenler yırtılıyor hangi peronda bekleyeceğim kuşatılmış türkülerle gidenleri hangi limanda bekleyeceğim samanyolunda kaybolup giden sevgileri çiçekler gibi döllendi keder ebedi susuşunda bir ben kaldım gizli sandıkların gönderilmemiş mektuplarında beyaz bir gemiydi su yosunu gözlerini alıp götüren ah masal çocuk oyunlarım yarıda kaldı bu bahar begonviller erken açtı dilimde kırık dökük bir aşkın nakaratı Ömriye KARATAŞ 22.08.2017 |
anlamlı ve güzel bir şiir okudum kutlarım saygı ve selamlarımla