Bir alev sürgünüydü yüreğimi kavuran,
“Yak” diyorum yakmıyor, yorgun düşüncelerim.
İçimdeki rüzgârdı yerden yere savuran
“Çık” diyorum çıkmıyor, yorgun düşüncelerim.

Kilitlenmiş algılar, açmak için çaba yok.
Bu kadar mı soğuduk neden bir merhaba yok?
Kurudu kaynaklarım içilecek memba yok
“Ak” diyorum akmıyor, yorgun düşüncelerim.

Gölgesi üzerimden çekip gitmez korkumun,
Sebebi sensin inan esiriysem tutkumun.
Sana hayat verecek iksiri var kokumun
“Çek” diyorum çekmiyor, yorgun düşüncelerim.

Bir başıma kalınca, hatıralar dökülür,
Mahzunluğum nüks eder hemen boynum bükülür.
Gönül tarlalarına sevda olur ekilir
“Ek” diyorum ekmiyor, yorgun düşüncelerim.

Özgürlüğe uçur da, tükensin kaygıların,
Gerçekleşir o zaman belki de kurguların.
Tutma bırak kalmasın içinde duyguların
“Dök” diyorum dökmüyor, yorgun düşüncelerim.