0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
678
Okunma
NİYAZ
Göl kuşlarından bir akşam iner yankılı;
Değişmez yazgısı kaygıların, gün söner.
Geçip giderken ömrün yorgun, hummalı…
Düşlerin, kırık kanatlarıyla geri döner.
Kirpiklerine asılı hüznü sorgular saatler,
Yitik bir tebessüm kıvrılıp kalmış yüzünde.
Esefler gölgesini döktü, terk etti vaatler;
Ey aldanış, sen bari gönülden çekip gitme!
KALEM
Oğlum unutma
Kibre düşenin
Adı yazılır
Buğulu cama
Ama bilirsen
Allah, tutan el
Ameli yazan
Bir kalemsin sen
Dibin karanlık
Olsa da gönen
Halka Hak nuru
Veren bir muma
Döner varlığın
Hep yana yana
ÖLÜM
Yeri yok,
Zamanı yok,
Sebebi çok;
Ne aç dinler,
Ne tok…
Geldi mi gelir,
Bir anda,
Ölüm!
