ŞİİR ÜÇLEMESİ
NİYAZ
Göl kuşlarından bir akşam iner yankılı; Değişmez yazgısı kaygıların, gün söner. Geçip giderken ömrün yorgun, hummalı… Düşlerin, kırık kanatlarıyla geri döner. Kirpiklerine asılı hüznü sorgular saatler, Yitik bir tebessüm kıvrılıp kalmış yüzünde. Esefler gölgesini döktü, terk etti vaatler; Ey aldanış, sen bari gönülden çekip gitme! KALEM Oğlum unutma Kibre düşenin Adı yazılır Buğulu cama Ama bilirsen Allah, tutan el Ameli yazan Bir kalemsin sen Dibin karanlık Olsa da gönen Halka Hak nuru Veren bir muma Döner varlığın Hep yana yana ÖLÜM Yeri yok, Zamanı yok, Sebebi çok; Ne aç dinler, Ne tok… Geldi mi gelir, Bir anda, Ölüm! |