Cinayeti Gördüm
Yüzümde ki çizgilere iyi bak
göz altları morarıyor her gece bu kentin... İmlası bozuk ve çirkin adamlarla yan yana yürüyorum Esrik gece şiirleri okuyoruz taze düşmüşlere. Kasığında düş biriktiren öpüşlerle unutabilir elbet insan yazgısının bir kısmını. Cinayeti gördüm Cortazarın gördüğü gibi İhtimallerin peşi sıra volta attım odanın tavanında. Ayak parmak uçlarıma basa basa Uyanan uyansın uyanmayanların derdi yoktur zaten derdi biri. Bir kuş kadardı ağzı öptüm ve öptüm. geçmedi içimden kötülük . Süt kokusu sardı sonra yatağı Biraz kan çözerdi nasılsa aramızda ölmüş her şeyi kestim etimi... Önce fesleğenin elleri kırıldı mevsimsiz çiçeklendi kiraz Hormonlu domates ve kimyasal yumurta eşliğinde susturdum açlığımı ne garip şey yaşamak ve ne vahim bu çağda karın doyurmaya çalışmak... Sevdiğim hangi şiir için pişman oldu isem orda kaldı aklım birgün birini öldürdüm içimde sonra diğerini Bunlar öfkelenmek için yeterli değil di. Cinayeti gördüm Cortazarın gördüğü gibi kapattım kendimi eve evin tavanı üstüme geldikçe bilmiyorum diye bağırdım... Ölüm kokuyordu bütün bir kent kaldım öylece iki büklüm aynı yerde toprağa verildi verilecek ellerim. Birbirinin kopyası her şey var bunda bir hal Ha bir eksik ha bir fazla ömür dediğin... |
Gerçekten iyi şiir.
Umarım gözden kaçmaz da daha çok okurla buluşur...