uzun şiirlerin ilk üç satırını okuyup sürüklemezse bırakıyorum başında.. ama bu anlatı sona kadar götürüp okutturdu kendini..

bazı kızlar küçükken erkeklerle erkek oyunları oynamayı yeğler..küçüklüğümden bilirim.. lakapları hep aynıdır "erkek Fatma" :) hatırladığım bir detay daha geldi aklıma.. misketlerden kemik olanları daha makbuldü

sonra lise yıllarıma gittim.. hiç bir kıza mektup yazmışlığım olmadı ama ders çalışmak için aldığım defter arasında bütün sayfaları karıştırıp arasına sıkıştırılan bir not, yazı veya benzeri bir şey arardım kendime dair.. o da yok

laf da atmayı beceremezdim..reddedilmek korkusu bu tür hamleleri hep sekteye uğrattı.. yani bildiğiniz odun gibiydim diyebilirim..

kendime haksızlık etmemeliyim diyebileceğim şeyler de oldu olmadı değil.. misal aynı okula aynı sokaktan bir kızla gidip gelmeye başladım.. hızlı yürürdüm..kızın boyu kısaydı ve adımlarıma yetişmesi güçtü kendisi için..yol boyu sohbet ederdik.. incelikten yoksundum belki..bu yüzden adımlarımı uyduramazdım.. okulun bahçesine beraber girdiğimizde sınıftaki arkadaşlar..yani erkekler cama çıkar.. ikimizin adını yüksek sesle zikredip dalga geçerlerdi.. böyle ooo ooo falan çekerek.. utanırdım..elimden bir şey gelmezdi..sonrasında bu durumdan olsa gerek benimle yürümekten vazgeçti..

benzer huy bende de vardır.. biriyle özel olacak bir şey paylaştıysam aynısını başkasıyla paylaşmak istemem..çünkü evveli hatırlamak hem kendime zulüm hem de karşımdakine yapılmış bir haksızlık gibi geliyor..

Gamzelim in dediği gibi.. abartısız ve yorucu ifadelere yer vermeden sade ve akıcı bir dille yazılmış anlatınız güzeldi..

kendimi hatırladım seni dinlerken
içimdeki hiç büyümeyen o kız çocuğunu ve gözlerini kalbime mühür yaptığım ilk aşkımı..

bi ark vardı evimizin önünden geçen
ben suya elimi sokardım, o da yakalamak istercesine ellerini bırakırdı suyun akışına
sadece parmakları dokunurdu parmaklarıma
masumdu(k)..
isimlerimizin baş harflerini kelebekleştirip köyümüzün bütün sokaklarına yazmıştı
tahta kapılara, taş duvarlara..
....sonra o gitti
ardında bıraktığı yüreği bir an bile düşünmeden
ve geride
yaşanılamayan yıllara hasret, eskiyemeyen bir kalp bıraktı..

......

okudum
okudukça hatırladım
hatırladıkça da ağladım bal köpüğüm..
muhtemelen
herkesin içinde yaşattığı bir burukluğu kelimelerle dillendirmişsin
ve o güzel sesinle taçlanmış cümleler..

çok güzeldi çoook..

ömrümce sevgimle bitanem..

Bak yine koşarak geldim şiirine yalnız bu koşmalar yoruyor beni bilesin:))
Koş koş nereye kadar:)

Oyy sesine yüreğine kurban.Bu ne güzelliktir
Sesinin tınısı gerçekten çok güzel ve şiir seslendirmeye çok uygun bana göre.
Bir şiiri en güzel şiiri yazan seslendirir aslında,çünkü duygular şairine aittir.

Senin şiirlerini severek okuyorum hep,çünkü çok doğal tamamen içinden geldiği gibi.
Şiiri yoran çok abartılı imgelerden uzak ve kendi halinde.

Şiire gelecek olursam kaç defa dinledim sesini bilmiyorum sabahtan beri.
Her defasında da o son cümlede ağlattın beni,üstelik ben bugün bu kadar neşeliyken

Eski aşklar nasıl masum ve temizmiş,şiirin beni taa o günlere götürdü.
Sanki film karesi gibi canlandı gözümde senin o hallerin,çok iyi bir anlatımdı.

Nasip...nasipten bir adım ötesi olamıyor.İnsan neler düşlüyor ama kaç tanesi gerçek oluyor
Yer yer beni gülümseten,yer yer de hüzne boğan bir şiirdi.

Bu arada benim gibi bir erkek Fatma daha varmış:) bu konuda yalnız olmadığıma sevindim.
Acaba ondan mı iyi dost olduk böyle dersin:) Küçükken ayakkabımın tekini çıkarıp erkek
çocuklarını dövermişim:)Tırmıkladıklarımı saymıyorum bile:))

Güzeldi şiir,benim için güzelden de öteydi.Dinlemeye doyamadım güzel sesini.Maşallah diyeyim.
Tebrik ediyorum balım,yüreğin gibi duru ve masum bu şiir için.

Sen hep sevgiyle kal emi
Hep güneş gülüşlerinle aydınlat çevreni

Seviliyorsun hem de çok bal köpüğüm

Öptüm yüreğinden.......