Zaman en çok kendini kaybedenlerin gunahina sığınır
Zihinde çağ kırılır etrafa saçılan

Toplanipta Düşmesi icin gökten yere
umudu catlatan Filiz son kozudur topragin
Hücresini saklayanların varolus potansiyeli nedir?
Korku ancak seçim şansı olanların affına gebe

Kayda geçilemez sonsuzlugun izleri unutulmali
Kurtuluş çaresizliğe düşmeden özgürlük bileklerini koparır kader

Yipranan ömrün çalkantılı seli bile bogamaz doga dengesini
Kahpe pasidir acının tüm tonu, yanakları düşüren
Yüksünmeden bir amaç uğruna fedaya koşmak mümkündür
Ölümü son diye yazan kabuğuna, senden daha ne bekler

Kandırılmak kolay, kalkmak ise hayli zor cahilligin harabesinden
Düsünse oysaki nedir durumum bulundugum konum

Arzulanmak için yeniden Unutmayi seçer iradesinden
Boşluğun armagini çağırır aynalar şu ben paraziti
Ellere güvenen eller kirlidir artik
Anlamsızlık vuku bulursa cana

Cana can katanın degerini ucurumlarsin
Bakma öyle

Çocuklarım görmesin
Kuslarim sana konmasin
Yarının kulaklarını tikin
Geçmiş uyutmaz oluyor günü