Unutulan şehir
unutmuştum bu şehrin
vapurlarını deli dalgalarını hatırlamayacaktım sesime ses ver demeseydin martıları denizin iyot kokusunu yaz mevsiminde açan ıhlamur ağaçlarını hatırlamacaktım sağanak yağmurları unutmuştum Yeni Cami’deki güvercinleri kanatlarında ki,sevinç çığlıklarını unutmuştum karaköy’den Harem’e giden vapurlarda yolcu olmayı esmeyecekti rüzgar deli dalgalar kıyılara vurmayacaktı kapalı çarşıda sahaflara uğramaycaktım yolcular elinde simitle martılarla paylaşmayacaktı sesime ses ver demeseydin Sesin yankılandı evrende.. yıldızlar bir başka parladı ay gülümsedi yolculuk başladı unutulan şehre.. |