Hocam 6-Uyduyanında iki çocuk ile, onlardan sevimlice ışıl ışıl gözlerle, vakar, alaka ciddiyeti içinde gözlerini kırpmadan beni dinleyen, ve her konunun sona ermesi ile birlikte hemen el kaldırıp, ayağa kalkıp, çok saygılı “hocam bir şey soracaktım” diyen hanımdı berrak Türkçe’si, özel bir geniz sesi vardı herkesten, beklenenden çok konuyu anlamıştı.. cevabıma teşekkür etti.. hemen kalkıp gitmedi, seminer sonraları da hep bizim ekipleydi.. hep yanı başımızda, saygın, farklı, genç, ciddi gün boyunca gördüğüm, tek fark ettiğim idi.. elimde değil aksi, günlerce hep oydu düşlediğim bu defa çalan telefon ondan geldi emindim kalbim duracaktı.. güç bela “alo” diyebilmiştim karşı ses “seni seviyorum” dedi, kendimden geçtim bu nasıl bir şey.. gerçek miydi bu duyduğum çocukları olmalı iki tatlı kız çok şirin, masum “seni seviyorum” mu? nikahla unuttuğum çoktan adını bile unutmuşum “mutluluk”un içimde başka bir fırtına, yoksa ben mi uydurdum? ARKASI VAR |
güzel bir sevda hikayesi bekliyor okuyucuyu
kalemine sağlık üstadım