sevmeseydim seni...
gözlerin (b)aşk’a bakıyor. ellerin;
tutan ki, adam eden. varlığına delil nefesim. aşk kokan bûsesinde, öpüşüm. neye benzerdi sevmeseydim seni eğer... güle benziyorsan, güldüğünden değil. ama gülüşünü de severim bilirsin. aşk koymuşsam adını, sebebisin yâr. ne çok benzeyen yanın var yanıma. gel yanıma sorgusuz sualsiz, fethedilsin bütün şehirlerin çekincesiz. neye benzerdi sokakların, sevmeseydim seni ; ey!... adın konmasa bir şiire şaşarım. bir imge konsa gözlerinden, parmaklarından birkaç berceste. sonu gelmese hiç bir şiirin. desem ya ey; neye benzerdi, bir sözcük seni anlatmasaydı. /ve bir de sevmeseydim seni " gül "; bu kadar güzel kokmasaydın " ey saf " göğsümde kaç sızısın " çelişki "... sevmeseydim seni; aşktan yana nasipsiz hülyaları resmeden, gözleri ufka bakan bir kadın adınla anılırdı ey: sevmeseydim seni aşk, kim bilir neye benzerdin sen... 25.ekim.2007 mustafa nazif * fotoğraf: mustafa nazif |
şehirlere adabta olmussunuz ama çok harika işleyiş var.teb.ed.