GÖRÜNMEYEN BİR DRAMI SANKİ YAŞATMIŞSINIZ

O KADAR ÖZLÜ SÖZLER Kİ NE SÖYLESEM AZ

ALKIŞLIYORUM SADECE

...
bir süredir sitede okuduğum şiirler içinde en iyilerden biri. yeni denk gelmişim demek şaire...
şiirde sevdiğim şeylerden biri, şair uzun uzun betimlemelerle hiç okurun gözüne sokmasa da kelimelerin kendiliğinden bir atmosfer çizmesidir. çünkü uzun betimlemeleri öykülerde ve romanlarda arar gözlerimiz; nerede, ne zaman, nasıl bir hikayenin içinde olduğumuzu vermek için ince ince anlatır yazar.
oysa şiirin buna vakti yoktur, yeri de... şiirde hiçbir şey betimlenmese bile kelimeler, imgeler, renkler, kimi dizeler kendiliğinden bize bir iklim yaratır.
bu şiir bunu başarmış.
pavyon, meze, bit, bıyıkları yeni terlemiş genç, boş telefon kulubesi, gölge, kaçış, mum ışığı...
bilenler, beyoğlu'nun arka sokaklarında, tarlabaşı'nda, ankara''da olsak mesela ulus'ta, talatpaşa'da vs. bir kirli oda, bir salaş sokak, bir tuhaf kaçış, bir neon lamba fotoğrafı görür. sonra, şairin zihninde esareti ve hürriyeti dize dize nasıl kanattığını hisseder.
ötesi, birkaç teknik dokunuş; ne şiiri eksiltir, ne şiir eksiltir okuyanı.

Gönül rahatlığıyla, anlatımınızı okudum ve güzel şiirinizi taktir ettim…
Çok beğendim…
….............................. Saygılarımla selamlar…

Çok güzel bir şiir, iki defa okudum, yüreğinize sağlık.

İstanbul iki yüzlü şuh kadın edasında,
kimine göre dünyanın en çirkini
kimine göre ise güzele dair ne varsa onda gizli.
İstanbul bir ayna