varken yok gibisin yokken daha çok var
sancı var yüreğimin en derinlerinde
en dip köşelerinde dalamıyorum, boğulmaktan korkuyorum kendi içimde tüylerim ürperiyor yok yok hayır, korkma ürperen tek şey tüylerim yürekten geliyor nasıl olsa bırak da ürpersin nefesim kesiliyor adeta oysa astım da değilim sensizlikten hep çaresizlikten hayat mı daha zor yoksa çaresizlik mi diye sorsalar ben yine sensizlik derim sensiz yüreğim sensiz yürek ne de zor şimdi yokluğun ama varken yok gibisin, yokken daha çok var araftayım arafta denmez ki buna kaybettim kendimi bulamıyorum yol göster bana |