KIRMIZI GÜZ
KIRMIZI GÜZ
nar çatladı kadın astı kırmızı pelerinini düş ağacına çıkıp gitti armonilerden barış adası uzakta briç oynayanlar masadan kalktı toy günlerdi mevsimin alınganlıkları erguvani bir hüzne bulanmış piyanomun üstünde mor menekşe hercai çıkıp gitti armonilerden güz fırtınasıyla alabora gemilerle ardında kırmızı şemsiyeler kırık yağmurlar bırakan nar çatladı bir damla şaraptır kanayan esti yel kobalt mavisi limandan çemberler dışında beklediğim kim çello çalan kız do sol re la akort et bu yalnızlığı kimseler kalmadı güz seslerinden başka aşkın bakı defterinde gittiğinde güzdü mevsim avucunda gül kurusu yankılar nar çatladı başucumda yağmurun yıkadığı gül kurusu mektuplar gemiler uzak kıyıların türküsü kırmızı bir güz şemsiyesi almıştın bana yağar durur üzerine kızıl mevsimin damlacıkları insan mevsimin sıcak şaraplarını içmekten korkar mı korkutuyor gelecek baharlar erguvan dallı loş yalnızlıklar gittiğinde güzdü mevsim Ömriye Karataş 29.04.2017 |